بطلمیوس دانشمند یونانی با مشاهده حرکت ظاهری ماه و خورشید در آسمان به نتایجی دست یافت که در نهایت به ارائه نظریه زمین مرکزی توسط او انجامید. او به نتیجه رسید که زمین در مرکز عالم به طور ثابت قرار دارد و دیگر اجرام آسمانی که در آن زمان شناخته شده بودند(ماه، خورشید، عطارد، زهره، مریخ، مشتری و زحل) به دور آن می‌چرخد.
این نظریه مسائلی مانند توضیح نحوه حرکت سیارات و ... ایجاد کرده بود اما تا قرن ۱۶ میلادی مطرح بود. دانشمندان ایرانی خواجه نصیرالدین طوسی و ابوسعید سجزی با اندازه‌گیری ها و تحلیل داده ها، ایراد هابی به این نظریه وارد کردند.
